Tkanki przewodzace
U roślin występują dwa typy tkanki przewodzącej; ksylem (drewno) przewodzący wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne oraz floem (łyko) przewodzący rozpuszczone substancje pokarmowe (związki organiczne), np. glukozę. U wszystkich roślin wyższych spośród komórek ksylemu rozwijają się najpierw cewki (tracheidy) - wydłużone, ostro zakończone komórki, których ściany wykazują zgrubienia pierścieniowe, spiralne lub jamkowane. Później inne komórki łącząc się ze sobą końcami tworzą naczynia (tracheje). W miarę rozwoju wierzchołkowe ścianki końcowe komórek ulegają rozpuszczeniu, boczne zaś ściany grubieją tworząc celulozowe rurki służące do przewodzenia wody, które mogą osiągać długość 3 m. Zarówno w cewkach, jak i w naczyniach cytoplazma w końcu obumiera, tak że powstają puste rurki, które spełniają właściwe im funkcje. Zgrubienia ścianek komórkowych powstałe w wyniku odkładania się ligniny (drzewnika), substancji warunkującej twardość oraz drewnienie pędów i korzeni roślin, sprawiają, iż ksylem może spełniać rolę nie tylko tkanki przewodzącej, lecz także tkanki wzmacniającej. W wyniku podobnego łączenia się komórek końcami powstają również rurki sitowe floemu. Jednak w tym wypadku ścianki końcowe komórek nie zanikają, lecz pozostają w postaci perforowanych płytek, zwanych sitami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz