polski - neologizm.

Neologizm

wyraz nowo utworzony, zwykle na podstawie slowa bedacego juz w uzyciu, zgodnie z obowiazujacymi zasadami slowotwórstwa. Neologizmy pojawiaja sie zarówno w utworach literackich, jak w slownictwie naukowym, publicystyce itp. Czasem pozostaja w zasobach slownikowych i funkcjonuja normalnie, np. powstale w okresie oswiecenia nadmiar i istniec.
W poezji pelnia szczególna funkcje ekspresywna, pojawiajac sie niekiedy w duzych ilosciach, jak w wierszach M. Białoszewskiego lub w poetyckich stylizacjach T. Czyżewskiego i J. Tuwima, w prozie Witkacego. Maja czesto charakter jednorazowy, np. witacz (Bialoszewski).
Neologizm, jest to wyraz nowy, utworzony przez pisarza w języku środków słowotwórczych. Powstaje wówczas, kiedy twórca szuka nowych sposobów wyrażania treści, określania stanów emocjonalnych, sensów filozoficznych. Neologizmy są środkiem ekspesji twórcze

RODZAJE NEOLOGIZMÓW
- słowotwórcze - utworzone od wyrazów istniejących za pomocą formantów, np.
zmywać - zmywarka
program - programista
gada - gadaczka
- frazeologiczne - powstają przez połączenie już istniejących wyrazów w związki, które mają nowe znaczenie, np. ulga podatkowa, zielone światło (możliwość, udogodnienia w realizacji czegoś)
- zapożyczenia - wyrazy zaczerpnięte z języków obcych, np. hit, monitor, mass, media
- znaczeniowe - powstają przeż nadanie nowego znaczenia wyazom już istniejącym, np. zamek - budowla
Neologizmy służą do wzbogacenia słownictwa, zastępują wyrazy

polski wiersz

Exegi monumentum

Stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiżu.

Od królewskich piramid sięgający wyżej;

Ani go deszcz trawiący, ani Akwilony

Nie pożyją bezsilne, ni lat niezliczony

Szereg, ni czas lecący w wieczności otchłanie.

Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie

Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody,

Róść ja dopóty będę, dopóki na schody

Kapitolu z westalką cichą kapłan kroczy.

Gdzie z szumem się Aufidus rozhukany toczy,

Gdzie Daunus w suchym kraju rządził polne ludy,

Tam o mnie mówić będą, że ja, niski wprzódy,

Na wyżyny się wzbiłem i żem przeniósł pierwszy

Do narodu Italów rytm eolskich wierszy.

Melpomeno, weź chlubę, co z zasługi rośnie,

I delfickim wawrzynem wieńcz mi skroń radośnie.

Pieśń Horacego zawiera w sobie jedno główne przesłanie, iż każdy prawdziwy i szanujący się artysta powinien tak żyć i tworzyć, aby pozostała po nim trwała pamięć wśród odbiorców. Autor stara się sam docenić wartość swojego talentu lecz jednocześnie zdaje sobie sprawę z tego, iż jego talent jest formą daru od muzy Melpomeny. Dzięki temu nie czuje się on twórcą doskonałym i zachowuje zdrową postawę pokory wobec daru jaki otrzymał.
Do motywu przedstawionego przez Horacego nawiązywało w swej twórczości wielu późniejszych poetów i twórców. Jednym z nich jest Jan Kochanowski – poeta z Czarnolasu. Jan Kochanowski (1530- 1584) to najwybitniejszy poeta polskiego renesansu. Jest on znany jako twórca pieśni religijnych, patriotycznych, refleksyjnych, miłosnych, fraszek oraz cyklu trenów. W swoich utworach Kochanowski zawarł przede wszystkim swoją postawę wobec życia i Boga. Ujął w nich także swoje przemyślenia dotyczące świata i człowieka. Pieśni nie mają tytułów, oznaczone są cyframi.

Enzymy

Enzymy to duże cząsteczki z małym zagłębieniem na powierzchni. Jest to centrum aktywne (zawiera odpowiednie aminokwasy), do którego przyłącza się niebiałkowy składnik enzymu (pod warunkiem, że taki występuje). Centrum aktywne jest tworzone przez łańcuchy boczne aminokwasów, które często nazywa się grupami katalitycznymi enzymu. Grupy te pełnią funkcję rozpoznawania, wpasowywania i przemian konkretnego substratu. O właściwościach danego enzymu decyduje rozmieszczenie i rodzaj aminokwasów w centrum aktywnym. Centrum aktywne i jego budowa umożliwiają połączenie enzymu (w skrócie: E) z określonym substratem (S), w wyniku czego powstaje nietrwały kompleks enzym-substrat (E-S).

biologia - choroby człowieka

Odra (po łacinie morbili, ang. measles, rubeola) to choroba zakaźna wieku dziecięcego wywoływana przez morbilliwirus z rodziny paramyksowirusów. W okresie prodromalnym choroby dominuje ostry ból gardła, nieżyt błony śluzowej nosa i spojówek, stan zapalny górnych dróg oddechowych. Występuje często suchy kaszel. Charakterystycznym dla odry jest pojawienie się na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów trzonowych, białawych przebarwień tzw. plamek Koplika. Pojawia się wysoka gorączka. Po kilku dniach (do 5) pojawia się wysypka o charakterze gruboplamistym, kolorze różowym, zlewająca się. Najpierw umiejscawia się na twarzy za uszami i na czole, postępuje w dół obejmując całą powierzchnię ciała. Towarzyszy jej kaszel i wysoka gorączka. Po kilku dniach (4-5) gorączka cofa się, ustępują również objawy zapalenia gardła, wysypka zmienia kolor na ceglasty, a naskórek łuszczy się "otrębiasto".



Nagminne zapalenie przyusznic, tzw. świnka (łac. parotitis epidemica, ang. mumps) - stan zapalny ślinianek przyusznych wywołanych przez wirusa świnki. Do zakażeń wirusem dochodzi najczęściej zimą i wczesną wiosną. Rozszerza się drogą kropelkową lub przez ślinę, która może się znajdować na pożywieniu albo przedmiotach. Wirus ma dużą zdolność zarażania, współczynnik IRR wynosi 10-12. Okres wylęgania wynosi 2-3 tygodni, a okres zarażalności zaczyna się 2-6 dni przed wystąpieniem objawów i trwa 7-9 dni po ustąpieniu. Człowiek jest jedynym rezerwuarem wirusa. Bardzo często (u połowy chorych) nie występują żadne objawy choroby i zakażenie można stwierdzić jedynie przez wykrycie przeciwciał we krwi.

chemia- mieszaniny

Mogą być utowrzone z pierwiastków związków chemicznych lub z pierwiastków i związków, są zawsze niejednorodne chemicznie, bo są złożone z różnego rodzaju indywiduów chemicznych. Przykłądy: powietrze, woda naturalna, większość produktów spożywczych.

Wszystkie roztowry rzeczywiste są mieszaninami jednorodnymi fizycznie i jednolitymi chemicznie.

Substancje w mieszaninach nie są połączone ze sobą wiązaniami cheicznymi z tego względu zachowują swoje pierwotne charakterystyczne wartości.

W pewnych warunkach składniki mieszanin ulegają przemianom prowadzącym do zmiany ich pierwotnych właściwości. Tworzą się wówczas nowe substancje o innych właściwościach fizycznych i chemicznych. Proces przemiany jednych substancji w inne nazywamy reakcją chemiczną, a substancje tworzące się w takiej reakcji związkami chemicznymi.

biologia paprotniki

- Paprotniki są bardzo starą grupą roślin. Przodkowie paprotników pojawili się w erze paleozoicznej na przełomie syluru i dewonu, około 420 milionów lat temu. Były to pierwsze rośliny lądowe, u których występowała wzniesiona pionowo łodyga, a w jej centralnej części znajdowała się wiązka przewodząca wodę, złożona z martwych komórek. Przedstawiciele to: Rhynia, Psilophyton, Asteroxylon. Są to rośliny wymarłe.

- Wymarłe paprocie drzewiaste, które osiągnęły największy rozwój w karbonie, uformowały najbogatsze złoża węgla kamiennego. Do wymarłych paprotników zaliczamy także lepidodendrony i sigilarie, kopalnych przodków widłakowych (do dziś przetrwały spośród tej grupy wodne porybliny), klinolisty i kalamity, wymarłą grupę skrzypowych oraz wymarłe staropaprocie (megafyton) przedstawicieli współczesnych paprociowych.

- Występują powszechnie w lasach strefy umiarkowanej oraz strefy tropikalnej, gdzie wykazują największą różnorodność form. Drzewiaste paprocie są rodzimymi roślinami wilgotnych lasów tropikalnych; występują w Nowej Zelandii, w Afryce Południowej.

- Najważniejszym ich osiągnięciem ewolucyjnym, w porównaniu z mszakami, jest rozwinięcie diploidalnych tkanek sporofitu, a tym samym wykształcenie sprawnych tkanek przewodzących, wzmacniających i okrywających. Są pierwszymi organowcami. Tkanka przewodząca, którą tworzy ksylem i floem, umożliwia im osiąganie większych rozmiarów (do 18 m w strefach tropikalnych), zaś tkanka okrywająca skuteczniej chroni przed wysychaniem i uniezależnia wegetację pokolenia diploidalnego od obecności wody w otoczeniu.

– Paprotniki są roślinami wieloletnimi. Wykształciły korzenie, zazwyczaj kłączowe łodygi oraz liście o dużych powierzchniach asymilacyjnych. U niektórych gatunków wyróżniamy dwa rodzaje liści: płonne służące do asymilacji, bez zarodników – trofofile oraz służące do rozmnażania, z zarodnikami – sporofile. Zarodnie, które u mszaków znajdowały się na szczycie sporofitu, umieszczone są na liściach lub w zakończeniach pędów.

- U wszystkich zachodzi przemiana pokoleń. Dominuje diploidalny, trwały, samodzielny sporofit zbudowany z korzeni, łodyg i liści; gametofit jest silnie zredukowany, zamiera po usamodzielnieniu się sporofitu.

Biologia - układ pokarmowy człowieka

Układ pokarmowy człowieka


Do układu pokarmowego człowieka zaliczamy przewód pokarmowy wraz z jego gruczołami oraz zęby i język. Przewód pokarmowy zaczyna sięotworem ustnym, a kończy otworem odbytowym. Kolejne odcinki tego przewodu to: jama ustna, gardło, przełup, żołądek, jelito cienkie i jelito grube. W okolicy jamy ustnej występują trzy pary dużych gruczołów ślinowych zwanych śliniankami (ślinianki przyuszne, podjęzykowe, podżuchwowe). Ślinianka przyuszna jest gruczołemsurowiczym, a zarazem największym gruczołem ślinowym. Ślinianki podżuchwowe i podjęzykowe należą do gruczołów surowiczo- śluzowych.


Żołądek przeżuwaczy składa się z żwacza, czepca, ksiąg i trawieńca. Trawieniec ze względu na wydzielanie enzymów trawiennych nazywany jest żołądkiem właściwym. W żwaczu pod wpływem wydzielanych przez ogromną ilość symbiotycznych mikroorganizmów, zachodzą liczne procesy w tym rozkład celulozy. Rozkład celulozowych ścian ułatwia dostęp do białek zawartych we wnętrzu komórek roślinnych.



Wchłanianie polega na przetransportowaniu produktów trawienie przez błony komórkowe nabłonka jelitowego do naczyń włosowatych krwionośnych lub limfatycznych:

-wchłanianie cukrów, jako cukry proste w dwunastnicy i jelicie czczym

-wchłanianie tłuszczów, w jelicie cienkim

-białka i kwasy nukleinowe, wchłaniane w jelicie cienki.

ang - gramatyka

Czasy:

teraŸniejsze:

Present Simple


Present Continuous

Present Simple / Present Continuous

Present Perfect

Present Perfect Continuous

przeszłe:

Past Continuous

Past Simple

Past Perfect / Past Perfect Continuous

przyszłe:

Future Simple

To be going to

Future Perfect

historia - Upadek Imperium Rzymskiego

Upadek Imperium Rzymskiego

Do kryzysu wewnątrz imperium dołączył kryzys zewnętrzny. Gdyby nie sytuacja zewnętrzna, to Rzym podniósłby się z kryzysu. Przyczyną była wielka wędrówka ludów. Barbarzyńcy: - ludy germańskie: Goci, Wizygoci, Ostrogoci, Longobardowie, Wandalowie - Słowianie - Ludy pochodzenia irańskiego, tureckiego (Hunowie).

Germanowie zajmowali płd Skandynawię i wędrowali na południe, przeszli przez ziemie polskie. Wyparli Celtów, na linii Dunaju zatrzymani pr zez J.G. Cezara. Oktawian August ustanowił granicę, III/IV w. - przekraczają Dunaj i wkraczają w granice imperium . W IV w. zostali wyparci przez Juliana Apostatę, ale tylko na 50 lat . Germanowie korzystali z osiągnięć Rzymian - język, rzemiosło, obyczaje. Cesarze cenili sobie męstwo Germanów, coraz częściej znajdowali się w armii rzymskiej. Nie chcieli służyć Rzymowi. Germanowie byli tańsi. W IV w. do armii zaczęły wstępować całe germańskie oddziały. Pod koniec IV w. Germanowie zaczęli obejmować także dowództwo w oddziałach rzymskich. W IV w. pozwolono im na osiedlanie się w granicach imperium, bo krainy były nie zaludnione /kryzys/. W imperium rzymskim chrześcijaństwo staje się religią państwową i Germanowie przejmują je, ale skażone herezjami /pojawiły się już w I w./. Germanowie przejęli herezją ariańską. Jej twórcą jest Ariusz - uważał on, że Chrystus jest tylko stworzeniem - został adoptowany w momencie chrztu. Przeciwko temu wystąpił biskup Aleksandrii - Aleksander. Zażądał odwołania poglądów, ale Ari usz ich nie odwołał. Cesarz Konstantyn zwołuje sobór, który miał rozstrzygnąć spór /pasował mu bardziej arianizm/. W 325 r. sobór w Nicei rozstrzygnął , że Ariusz jest w błędzie i Konstantyn podpisał to, wyraził na to zgodę. Ariusz musiał opuścić swoje miasto i nauczał Germanów. Gdy potem Germanowie atakowali, to aby nawrócić na właściwą drogę Hunowie zmusili Germanów do poszukiwania ziemi w imperium. Jedna z grup przybyła nad Morze Czarne. W 2. poł. IV w. Hunowie zadają klęskę Gotom i Ostrogotom. Plemiona te wędrują wtedy na południe. Wizygoci zwrócili się wówczas o pomoc do cesarza Walensa. Cesarz pozwolił osiedlić się Germanom w Tracji i obiecał wyżywienie.

geografia - szata roslinna

Szata roślinna Polski

Szata roślinna Polski jest typowa dla strefy klimatów umiarkowanych.

Spore zróżnicowanie klimatyczne Polski spowodowało też znaczne, jak wielki obszar, zróżnicowanie jej szaty roślinnej. W Polsce północno-wschodniej, która ma klimat stosunkowo chłodny, ulegający wpływowi klimatu kontynentalnego, wykształciła się charakterystyczna dla tej części kraju formacja roślinna - lasy iglaste.
Natomiast na obszarach Pojezierzy Niżu Środkowopolskiego i pasa Wyżyn
- znajdujących się pod wpływem klimatu morskiego - rosną lasy mieszane
z przewagą drzew iglastych.

Na południowym krańcu Polski, Karpatach i Sudetach, występują piętra roślinne (regiel dolny i górny), zajmowane przez lasy mieszane i iglaste.

Dowodem przejściowości polskiego klimatu - między klimatem morskim (na zachodzie) a na wschodzie) - są zasięgi niektórych gatunków drzew. Przez Polskę przebiega także wschodnia granica zasięgu buka, jawora i lipy.

Bujne lasy pokrywały obszar Polski prawie w całości jeszcze w X wieku.
Z biegiem czasu, w miarę zajmowania coraz to nowych terenów dla celów rolniczych, przemysłowych, komunikacyjnych i osadniczych
powierzchnia leśna kurczy się.

biologia tkanki przewodzące

Tkanki przewodzace

U roślin występują dwa typy tkanki przewodzącej; ksylem (drewno) przewodzący wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne oraz floem (łyko) przewodzący rozpuszczone substancje pokarmowe (związki organiczne), np. glukozę. U wszystkich roślin wyższych spośród komórek ksylemu rozwijają się najpierw cewki (tracheidy) - wydłużone, ostro zakończone komórki, których ściany wykazują zgrubienia pierścieniowe, spiralne lub jamkowane. Później inne komórki łącząc się ze sobą końcami tworzą naczynia (tracheje). W miarę rozwoju wierzchołkowe ścianki końcowe komórek ulegają rozpuszczeniu, boczne zaś ściany grubieją tworząc celulozowe rurki służące do przewodzenia wody, które mogą osiągać długość 3 m. Zarówno w cewkach, jak i w naczyniach cytoplazma w końcu obumiera, tak że powstają puste rurki, które spełniają właściwe im funkcje. Zgrubienia ścianek komórkowych powstałe w wyniku odkładania się ligniny (drzewnika), substancji warunkującej twardość oraz drewnienie pędów i korzeni roślin, sprawiają, iż ksylem może spełniać rolę nie tylko tkanki przewodzącej, lecz także tkanki wzmacniającej. W wyniku podobnego łączenia się komórek końcami powstają również rurki sitowe floemu. Jednak w tym wypadku ścianki końcowe komórek nie zanikają, lecz pozostają w postaci perforowanych płytek, zwanych sitami.

polski lektura

dżuma

Autor: Albert Camus.

Tytuł: Dżuma.

Data pierwszego wydania: 1947 rok.

Rodzaj literacki: epika.

Gatunek literacki: powieść-parabola.

Temat: wybuch i przebieg epidemii dżumy, próby walki z chorobą, reakcje mieszkańców w obliczu klęski.

Problematyka: przedstawienie życia, jako walki człowieka ze złem.

LEKTURA....

Czas akcji: lata czterdzieste dwudziestego wieku, akcja rozpoczyna się szesnastego kwietnia, zaś zakończenie ma miejsce w lutym następnego roku.

Miejsce akcji: algierskie miasto portowe Oran.

Bohaterowie: doktor Bernard Rieux, Jean Tarrou, Raymond Rambert, Joseph Grand, Cottard.

Filozofia: egzystencjalizm.

„Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny. Jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś co nie istnieje”.

Autorem tych słów jest Daniel Defoe, a pochodzą one z dzieła jego autorstwa, pt. Dziennik roku zarazy oparty na obserwacjach i zapiskach najważniejszych wydarzeń zarówno publicznych jak i prywatnych, które zaszły w Londynie podczas wielkiego nawiedzenia 1665 roku.

Dzieło to jest literacką relacją z zarazy, która zaatakowała Londyn w XVII wieku, ale zostało wydane w 1722 roku. Camus posługiwał się tą kroniką, pracując nad Dżumą. Zaczerpnął między innymi sam pomysł zarazy i odizolowania miasta oraz reakcję ludności na te zjawiska. Powieść francuskiego pisarza ma znacznie bogatsze w przesłanie filozoficzne.

łaciinaaa

Konstrukcja ACI - Accusativus cum infinitivo

Konstrukcja ACI (accusativus cum infinitivo, biernik z bezokolicznikiem) to konstrukcja zdania pojedynczego, której odpowiadają w języku polskim dwa zdania: nadrzędne i podrzędne dopełnieniowe. Nazwa pochodzi od połączenia w łacińskim zdaniu dopełnienia w bierniku (accusativus) z bezokolicznikiem (infinitivus).
Konstrukcja ACI występuje po czasownikach deklaratywnych (wyrażających słowa, odczuwanie, wolę, itp.): mówię (że), słyszę (że), czuję (że), myślę (że), boję się (że), cieszę się (że), (nie) chcę (aby). Orzeczenie zdania (w polskim zdaniu - orzeczenie zdania głównego) nazywa się słowem rządzącym (verbum regens).
W klasycznej łacinie użycie konstrukcji ACI jest podstawowym sposobem wyrażania mowy zależnej. Mowa zależna to nie tylko sposób przytaczania czyjejś wypowiedzi, ale każda wypowiedź przyporządkowana pewnej osobie jako zdanie podrzędne:

Julia libenter legit. - Julia chętnie czyta. (mowa niezależna)
Scio Juliam libenter legere. - Wiem, że Julia chętnie czyta. (mowa zależna - ACI)

Przekształcenie zdania do konstrukcji ACI polega na:

• zmianie przypadku pierwotnego podmiotu z mianownika na biernik
  Julia (Nom.) → Juliam (Acc.)
• zmianie formy czasownika z osobowej na bezokolicznik
  legit → legere
• wstawieniu słowa rządzącego (verbum regens)
  Julia libenter legit → Scio Juliam libenter legere.

Jeśli w zdaniu nie ma jawnego podmiotu, wstawiamy zaimek w Acc. wynikający z końcówki osobowej czasownika. Weźmy zdanie Libros lego. (Czytam książki). Na podstawie czasownika lego (czytam) odtwarzamy zaimek ego (ja) i zmieniamy jego przypadek na biernik - me, a czasownik lego na bezokolicznik legere. W ten sposób otrzymujemy: Putas me libros legere. (Myślisz, że czytam książki).
W miejsce słowa "myślisz" można oczywiście wstawić inne słowo lub wyrażenie z czasownikiem deklaratywnym: nauczycielka myśli, mój brat powiedział, mamy nadzieję, np. Magistra me libros legere sperat. (Nauczycielka na nadzieję, że czytam książki). W konstrukcji ACI można zastosować także stronę bierną: Puella libri a te legi putat. (Dziewczyna myśli, że książki są przez ciebie czytane).

Biologia

Ewolucja


Jednym z głównych założeń biologii jest to, że wszystkie formy życia mają wspólne pochodzenie oraz zmieniały się i rozwijały w procesie ewolucji (zobacz wspólne pochodzenie), co spowodowało owo uderzające podobieństwo jednostek i procesów opisanych w poprzedniej sekcji. Karol Darwin opracował teorię ewolucji jako potwierdzoną teorię poprzez sformułowanie jej siły napędowej - selekcji naturalnej (Alfred Russel Wallace jest uznawany za współodkrywcę tej teorii). Dryf genetyczny został objęty tą teorią jako dodatkowy mechanizm rozwoju ewolucyjnego we współczesnej (nowej) syntezie tej teorii.

Różnorodność


Drzewa filogenetyczne (drzewa życia) organizmów są klasyfikowane. Klasyfikacja leży w zakresie następujących dziedzin: systematyki i taksonomii.
Taksonomia umieszcza organizmy w grupach nazywanych taksonami, podczas gdy systematyka filogenetyczna szuka pokrewieństwa między nimi. Ta technika klasyfikacji rozwinęła się dzięki odkryciom kladystyki i genetyki, które teraz skupiają się nie na podobieństwie fizycznym i podobnej charakterystyce lecz na filogenezie.

chemia organiczna i nieorganiczna

Termin chemia organiczna oznaczał pierwotnie dział chemii zajmujący się systematyką oraz badaniem własności związków organicznych, które, jak wierzono, nie mogą być otrzymane na drodze syntezy laboratoryjnej, a jedynie przez żywe organizmy.
Później okazało się jednak, że niemal wszystkie związki chemiczne produkowane przez organizmy żywe da się też sztucznie zsyntezować. Udało się następnie otrzymać wiele związków, które w naturze nie występują, ale których własności są zbliżone do tych produkowanych przez organizmy żywe. Ponadto samo życie zależy w znacznym stopniu od związków nieorganicznych. Bardzo wiele enzymów i innych białek takich jak hemoglobina wymaga do swojej aktywności obecności metali przejściowych.
Obecnie nauką, która zajmuje się badaniem związków chemicznych występujących w żywych organizmach oraz ich przemianami jest biochemia, która jest powiązana zarówno z chemią organiczną jak i wieloma dyscyplinami biologii.
Z drugiej strony okazało się, że wszystkie związki organiczne zawierają węgiel czterowartościowy (pomijając dwutlenek węgla i cyjanki, będące zw. nieorganicznymi), stąd obecnie definicja chemii organicznej to chemia wszystkich tych związków węgla, którymi nie zajmowała się wcześniej tradycyjna chemia nieorganiczna. Z powodu ogromnej liczby możliwych do otrzymania związków zawierających złożony szkielet węglowy mogą one posiadać bardzo różnorodne właściwości oraz zastosowania. Przykładowo praktycznie wszystkie stosowane obecnie barwniki, tworzywa sztuczne oraz leki to związki organiczne.

Gleby-geografia.

Dzisiaj w blogu edukacyjnie lekcja geografii o glebach, ich pochodzeniu, rodzajach itp.

Charakterystyka gleb na ziemi.:

1. gleba brunatna.
2. czarnoziem.
3. rędzina.
4. madla.

Gleby strefowe.:

• tundrowe.
• bielicowe.
• brunatne.
• czarnoziemy.
• cynamonowe.
• góroziemy.
• czerwonoziemy.

GLEBA. - ziemia, zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej składająca się z części mineralnych, organicznych, powietrza i wody.

polski lektura

Król Edyp


Edyp widzi gromadzący się przed świątynią lud Teb. Wznoszą oni modły i błagania o ratunek, gdyż miasto pustoszą zaraza i choroby. Edyp zwraca się do Kapłana, pytając o przyczynę zgromadzenia. Kapłan wyjawia, że lud przyszedł po pomoc do władcy, który już raz uratował Teby od składania ofiar dla groźnego Sfinksa
Edyp obiecuje nie spocząć, póki nie wybawi ludu, dodaje, że posłał już wiele dni temu Kreona do „Apollina pityjskich wyroczni”, by ten wywiedział się o ratunek dla Teb. W tym momencie obwieszczają powrót Kreona, którego głowa przystrojona wawrzynem świadczy, że przynosi sposób wybawienia. Otóż wyrocznia obwieściła mu, że kraj cierpi z powodu dawnej zbrodni dokonanej na starym królu Lajosie, zabitym w tajemniczych okolicznościach jeszcze przez przybyciem Edypa do Teb. Aby odpędzić nieszczęścia od ludu, trzeba pomścić śmierć Lajosa. Kreon opowiada, że okoliczności zbrodni nie zostały wyjaśnione, bo w tym właśnie czasie pojawił się Sfinks i odwrócił uwagę od tego problemu. Jedyny świadek zdarzenia mówił, że na Lajosa napadł nie jeden człowiek, ale gromada. Istniały podejrzenia, że to ktoś z Teb wynajął zbójców, ale Sfinks sprawił, że o tym zapomniano. Edyp słysząc wszystkie te nowiny, obiecuje odnaleźć mordercę

Kominukacja..

Poprawna komunikacja, musi być żeby minimum dwoje ludzi mogło ze sobą normalnie się dogadać. Oto jak może wyrażać się kmunikacja i zasady poprawnej komunikacji..

Komunikacja niewerbalna może wyrażać się poprzez:

• Sposób, w jaki tworzymy otoczenie fizyczne, w którym mieszkamy czy pracujemy
• Odległość, w jakiej stajemy, siadamy od kogoś
• Sposób, w jaki siedzimy, stoimy, chodzimy, kontaktujemy się wzrokowo, mówimy
• Ton głosu
• Wygląd - ubiór, uczesanie, makijaż
• Gesty
• Zachowanie się - wzdychanie, płacz, marszczenie brwi, uśmiechanie, śmiech, błaznowanie, opanowanie.

Zasady poprawnego komunikowania się:

• Poznaj samego siebie.
• Uwzględnij chwiejność uwagi rozmówcy.
• Nie formułuj przedwczesnych ocen.
• Nie obawiaj się przyznania do pomyłki.
• Przywiązuj większą ocenę do sensu a nie do formy wypowiedzi.
• Pamiętaj o rozróżnieniu przedmiotu rozmowy od rozmówcy.
• Pamiętaj o uczuciach rozmówcy, okazuj mu szacunek.
• Próbuj przyjmować punkt widzenia rozmówców.
• Nie lekceważ żadnego pytania.
• Nie obawiaj się różnicy zdań.
• Wybierz właściwy sposób wyrażania niezgody.
• Unikaj udzielania rad.
• Dbaj o pozytywny klimat rozmowy.

Frazeologia - lekcja polskiego. [ :

W tym poście będzie temat związków frazeologicznych. Wyjaśnię co to jest związek frazeologiczny, podam przykłady, kilka wyjaśnionych związków i tym podobne rzeczy. Opiszę to własnymi słowami tak jak nam to wyjaśniała  nauczycielka polskiego żeby nie było to takie wygórowane jak bezpośrednio przykładowo z wikipedii.

FRAZEOLOGIA :

Związki frazeologiczne ~ połączenia minimum dwóch wyrazów które mają inne znaczenie połączone razem a inne znaczenie każdy z osobna.

Przykładowe frazeologizmy.;

~ ''Chodzić od Annasza do Kajfasza.'' = być wysyłanym z jednego miejsca do drugiego, chodzić od jednego miejsca do drugiego.

~ ''Słoń nadepchnął Ci na ucho.'' = osoba nie mająca talentu muzycznego, nie umiejąca śpiewać ani grać na żadnym instrumencie.

~''Rwać sobie włosy z głowy.'' = mieć problem bardzo trudny do rozwiązania, rudna decyzja do podjęcia wymagająca porządnego zastanowienia i dokonania dobrego wyboru.

~''Żyć jak w raju.'' = być szczęśliwym , czuć się najlepiej , czuć się najszczęśliwszą osobą na świecie, żyć szczęśliwie.

~''Robić z igły widły.'' = przykładowo z jakiegoś małego nie istotnego ''problemu'' który można rozwiązać szybko i bez kompromitacjii, robienie z takiej sytuacji sprawę bardzo ważną nie cierpiącą zwłoki. Sprawę w którą wmieszane są osoby trzecie które mają pomóc ją rozwiązać a niepotrzebnie.

Lekcja PO. ;)

Dzisiejszy wpis będzie o ostatniej czwartkowej lekcji PO  w mojej szkole w mojej klasie. ^^
Najlepsza lekcja forever. <3
uczyliśmy się jak zakładać maski gazowe, stroje w czasie wojny itp.
maski te należało odpowiednio założyć i resztę strosu także nie jest to wcale takie łatwe jak się wydaje na początku.
Poniżj podam kilka przykładowych masek. :








I to na tyle bardzo ważna lekcja. ;)

informatyczno-matematyczno. ^^

Dzisiejsza lekcja informatyki była bardzo ciekawa. ^^
Na zadanie dostaliśmy zrobienie bloga internetowego na stronie blogger.pl i mamy go prowadzić przez miesiąc i mieć 20 postów uff dużooo..
Więc każdy z nas założył konto według podanych instrukcji. : ]
poniżej zamieszczam stronę z instrukcją założenia bloga. : >
KROK PO KROKU...

http://pisze.se/2011/01/16/instrukcja-zakladania-darmowego-bloga-krok-po-kroku/




Na kółku matematycznym ciąg dalszy funkcji...
zamieszcze tutaj przydatne szczegóły z rozwiązywania z funkcji, bardzo pomocne.! :)

Gdy mammy funkcję y=2x+4
pierwsze co robimy to rysujemy tablkę i obliczamy punkty by potem je zaznaczyć na układzie współrzędnych. Następnie liczymy Sx ----> zmieniamy wtedy punkt y potem Sy--> zmieniamy x i Soo ----> zmieniamy obydwa punkty.
Rysujemy wszystko i łączymy.

przykładowa funkcja y= x^2